آفات برنج

کرم ساقهخوار برنج

عامل آفتزدگی

کرم ساقه خوار یک نام کلی است که به تمامی لاروهای حشرات و بندپایانی گفته می شود که از ساقه گیاهان باغات و مزارع تغذیه می کنند و آنان را از بین برده یا غیر قابل استفاده میکنند.

اکثر این آفات از مغز چوب پنبه ای ساقه درختان میوه (بخصوص درخت گردو) و یا محصولات کشاورزی(برنج و نیشکر) تغذیه میکنند. آنها در تنه اصلی و شاخههای درختان میوه کانالهایی تولید میکنند و موجب عدم تغذیه گیاه میشوند.

علائم آفت کرم ساقه خوار برنج

با حمله کرم ساقهخوار به گیاه جوان ابتدا برگ میانی آن‌ها زرد شده و کم کم خشک می‌شود. حمله در این مرحله در برنجهای زودرس بیشتر از برنجهای دیررس میباشد. و علاوه بر آن ارقام دیررس توانایی بیشتری برای ترمیم دارند.

در صورتی که آفت در زمان گل دادن و خوشه کردن به گیاه حمله کند دانه در خوشه تشکیل نشده و باعث خشکی خوشه می‌شود (اصطلاحا آن را white heads می‌نامند) و از رایجترین نشانههای حمله این آفت است. اگر دانه به این آفت آلوده شود باعث لاغری و شکنندگی دانه می‌شود.

زاد و ولد در سالهایی که بارندگی بیشتر از سال‌های گرم و خشک باشد و هوای ابری و بارندگی در ماه‌های اردیبهشت, خرداد, تیر و مرداد ادامه داشته باشد زیاد می‌شود و جمعیت آفت به شدت زیادی طغیان می‌کند.

کیمیا کاران زرین مامطیر

راههای پیشگیری و کنترل کرم ساقهخوار برنج

خزانه را به صورت مرتب کنترل کنید و اگر تخم ساقه خوار برنج را بر روی گیاهی دیدید سریعا آن را از خرانه خارج کنید و نشاء نزنید.

در مرحله وجین، در صورت مشاهده بوته ها و پنجه های آلوده در زمین آنها را خارج کنید.

ارقام پر محصول را برای کاشت انتخاب کنید چرا که در صورت آلوده شدن امکان ترمیم و جبران محصول را دارند.

کود ازته را به یکباره به زمین ندهید. آن را در ۳ مرحله تقسیم کنید. یکباره دادن کود ازته به زمین موجب میشود رشد گیاه افزایش یابد و در نتیجه بافتهای نرم و قابل نفوذ آن بیشتر شوند و کرم ساقهخوار به راحتی بتواند در گیاه نفوذ کند.

از گونه های مقاوم به بیماری کرم ساقه خوار استفاده کنید.

بعد از برداشت محصول، ساقه های برنج باقی مانده را شخم بزنید.

تناوب کاشت: کشت گیاه دیگر بعد از برداشت برنج (کاشت شبدر)

کنترل بیولوژیکی توسط باکتری Bacillus thuringiensis و قارچ beauveria brassiana

کنترل شیمیایی توسط سمهای دیازینون و پادان و فیپرونیل

سرخرطومی برنج

عامل آفتزدگی

عامل این بیماری سوسکی است با بدن کشیده، تخم مرغی، سیاه رنگ و روی آن دارای پولکهای خاکستری روشن است. شاخکها باریک و در نزدیک به انتهای خرطوم به آن متصل بوده و دارای رنگ قرمز متمایل به زرد است. لاروها بدون پا بوده و سفیدرنگ است. حشرات بالغ شبها از برگها و روزها در پای بوته از ساقه تغذیه میکنند و خسارت اصلی آفت مربوط به لارو آن و روی ریشه و داخل طوقه برنج میباشد.

علائم آفت سرخرطومی برنج طرز تغذیه حشره کامل بدین ترتیب بوده که سوسکها شبها خود روی برگها رسانده و از پارانشیم آنها تغذیه می نمایند، در نتیجه روی برگها خطوطی زرد رنگ به بزرگی ۱۰-۵ میلیمتر به وجود میآید. علاوه بر این در روز بطور تجمع در اطراف ساقه های برنج جمع شده و از خارج ساقه شروع به تغذیه می نمایند، به طوریکه پس از مدت ۱-۲ روز ساقه ها از همان محل تغذیه سرخرطومیها خم شده بر زمین خواهند افتاد.خسارت عمده اين حشره در درجه اول مربوط به لارو آنست اما خود حشره كامل نيز در طول زندگي از دانه تغذيه ميكند. پشه برنج نه تنها به برنج بلكه به تمام غلات انباري مانند گندم ، جو ، ذرت ، چاودار ، و غيره حمله مي كند و همچنين مي تواند از آرد و سبوس نيز تغذيه كند ولي در اين صورت قادر به توليد مثل نخواهد شد.

کیمیا کاران زرین مامطیر

راههای پیشگیری و کنترل سرخرطومی برنج

رعایت تناوب زراعی و آیش گذاردن زمین مؤثرترین روش مبارزه علیه سرخرطومی برنج میباشد.

شخم، چون لاروهاي سرخرطومی ریشه برنج زمستان را بصورت لارو در خاك به سر میبرند بنـابراین شخم بعد از برداشت محصول در تقلیل تعداد لاروها بسیار مؤثر است.

مبارزه شیمیائی علیه حشرات با استفاده از تیودان 25% ، نواکرون و یا لیندین25%

کرم برگخوار برنج

عامل آفتزدگی

کرم برگخوار سبز برنج را با نام نارانگا (Naranga) نیـز مـیشناسـند. ایـن حـشره از آفات درجه دوم در زراعت برنج محسوب میشـوند.کـرم برگخـوار سـبز بـرنج زمـستان را بصورت شفیره در غلاف و بقایـاي بوتـه هـاي بـرنج و یـا روي خـاک مزرعـه مـیگذرانـد. ازاواسط فروردین ماه تا اوایل اردیبهشت ماه حشرات کامل (پروانه) از شفیره هـاي زمـستان گذران خارج میشوند. بعد از تخمگذاری و سپس رشد جنینی و خروج لاروها از تخم, لاروهـاي سـنین پـائینتـر بـا تکان دادن بوتههاي برنج به زمین ویا در سطح آب مزرعه افتاده و با حرکات کرمی شـکل، خود را به دیگر بوتههاي برنج میرساند.

علائم آفت کرم برگخوار برنج

لاروهاي تفریخ شده از تخم در نزدیکی نوک برگ و تعداد کمـی هـم نیـز در قـسمت قاعده برگ مسقر شده و از پارانشیم برگ تغذیه میکنند. لاروهـاي ایـن شـب پـره پـس از خروج از تخم ابتـدا از پارانـشیم بـین رگبـرگهـاي گیـاه بـرنج تغذیـه نمـوده، بطـوريکـه لاروهاي سن دوم کنارههاي برگ را خورده و بصورت کنگرهاي تبدیل میشود و در سنین بالاتر و خسارت شدیدتر لاروها از دو طرف پـایین کنـاره هـاي بـرگ تغذیـه کـرده و فقـط رگبرگ اصلی آنرا باقی میگذارند. این آفت در اثر تغذیه از حاشیه و پهنک بـرگ باعـث اختلال در فرآیند فتوسنتز میگردد.